Δέκα απίθανα μέρη που μετατράπηκαν σε σπίτια

Η πανδημία της Covid-19 τάραξε τις συνθήκες διαβίωσης πολλών ανθρώπων. Οι περισσότεροι από εμάς βρήκαμε μόνιμο καταφύγιο στα σπίτια μας για να προφυλαχθούμε, όμως αυτό δεν λειτούργησε ακριβώς έτσι για τον Aditya Singh. Στο αποκορύφωμα της πανδημίας, ο Σινγκ φοβόταν απελπισμένα να μην κολλήσει τον ιό, έτσι αποφάσισε να μείνει εκεί ακριβώς που βρισκόταν: στο διεθνές αεροδρόμιο O’Hare του Σικάγο.

Για τρεις μήνες ο Singh κατάφερε να μείνει σχετικά κρυμμένος σε ένα περιορισμένο μέρος του αεροδρομίου. Είχε φτάσει τον Οκτώβριο του 2020 και τον έπιασαν στα μέσα Ιανουαρίου του 2021.

Κυκλοφορούσε με ένα σήμα ασφαλείας και, με τη βοήθεια μιας μάσκας προσώπου, προφανώς κανείς δεν παρατήρησε ότι δεν ήταν ο άνθρωπος που ισχυριζόταν ότι ήταν, ενώ επιβάτες του έδιναν φαγητό όσο βρισκόταν εκεί.

Ο Σινγκ δεν είχε ποινικό μητρώο και βρισκόταν στην Αμερική για μεταπτυχιακό. Ήταν γραφτό να επιστρέψει στην Ινδία όταν τον έπιασαν. Τον Οκτώβριο του 2021, το δικαστήριο τον έκρινε αθώο για κατηγορίες κακουργήματος, καθώς βρισκόταν μόνο στην ασφαλή περιοχή επειδή είχε αποβιβαστεί από την αρχική του πτήση και δεν είχε παραβιάσει κανέναν κανόνα πέρα ​​από τη χρήση ταυτότητας.

Γνωρίζετε αυτό το παλιό ρητό «πρέπει να δουλεύεις για να ζεις, όχι να ζεις για να δουλεύεις;» Κάπως έτσι, ένας άντρας, που ήταν γνωστός μόνο ως Terry K., το μπέρδεψε αυτό στο κεφάλι του και κατέληξε να ζει στη δουλειά. Και το έκανε για 500 μέρες.

Γράφοντας την ιστορία του, ο άνδρας εξήγησε πώς νοίκιασε το πραγματικό διαμέρισμά του στη Venice Beach, και στη συνέχεια έμεινε κάτω από το γραφείο του στο χώρο της δουλειάς του. Ξυπνούσε πριν έρθει κάποιος, μετά πήγαινε στο γυμναστήριο και έκανε ντους. Μερικές φορές επέστρεφε ακόμη και λίγο αργά για να φανεί ότι όντως μετακινούνταν.

Γιατί να κάνει κανείς κάτι τέτοιο; Χρήματα. Ο Terry δούλευε 60 ώρες την εβδομάδα και δεν ήταν ποτέ στο διαμέρισμά του, ούτως ή άλλως. Είχε φοιτητικά δάνεια και λογαριασμούς νοσοκομείων να καλύψει, με αποτέλεσμα να μην πηγαίνει πουθενά. Έτσι εξοικονόμησε χρήματα νοικιάζοντας το σπίτι του, απλώς μένοντας στο γραφείο.

Με το μέσο ενοίκιο στην περιοχή εκείνη την εποχή να κοστίζει 1.300 δολάρια το μήνα, κατάφερε να εξοικονομήσει 20.000 δολάρια, και να γλιτώσει εκατοντάδες ώρες μετακίνησης. Γιατί λοιπόν σταμάτησε; Η εταιρεία τον έπιασε και απολύθηκε.

Οι περισσότεροι άνθρωποι σπάνια επισκέφτονται τη σοφίτα τους, αφού χρησιμοποιείται συνήθως ως αποθηκευτικός χώρος παλιών αντικειμένων. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που ο William Baker εγκαταστάθηκε στη σοφίτα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας St. Ann στο Άρλινγκτον της Βιρτζίνια. Και επειδή ήταν μια σοφίτα εκκλησίας και όχι η σοφίτα ενός σπιτιού, ήταν ακόμη λιγότερο επισκέψιμη, γεγονός που επέτρεψε στον Μπέικερ να ζήσει εκεί για μια τριετία.

Ο Μπέικερ ήταν άστεγος και είχε καταφέρει να στήσει έναν ωραίο χώρο για τον εαυτό του με ρούχα, μια κιθάρα και ένα ψυγείο, το οποίο είχε εφοδιάσει με τρόφιμα που έκλεψε από την εκκλησία. Η έλλειψη φαγητού ήταν η μόνη ένδειξη ότι κάτι δεν πήγαινε καλά για αυτά τα τρία χρόνια, αλλά σίγουρα δεν ήταν αρκετή για να πείσει κανέναν ότι υπήρχε ένας καταληψίας στο κτίριο.

Ο Μπέικερ είχε πρόσβαση στη σοφίτα μέσω των πλακιδίων της οροφής. Χρησιμοποιούσε μια σκάλα για να ανέβει και στη συνέχεια τραβούσε τη σκάλα για να μην το μάθει κανείς. Μόνο όταν ένας μάστορας επισκέφτηκε ξαφνικά την εκκλησία και άκουσε θορύβους στον επάνω όροφο τον εντόπισαν. Κλήθηκε η αστυνομία και ο Μπέικερ κατηγορήθηκε για παράβαση.

Παρά το ιστορικό αμφισβητήσιμων επιχειρηματικών πρακτικών τους, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Walmart είναι μεγάλη υπόθεση στον κόσμο του λιανικού εμπορίου, με έσοδα άνω των 141 δισεκατομμυρίων δολαρίων το πρώτο τρίμηνο του 2022.  Δεδομένου ότι μπορείς να βρεις τα πάντα εκεί μέσα, περισσότερα από ένα άτομα έχουν προσπαθήσει να ζήσουν σε καταστήματα της αλυσίδας Wallmart.

Το 2013 ένας 14χρονος εγκαταστάθηκε σε ένα Walmart του Τέξας, αν και κατάφερε να μείνει εκεί μόνο για λίγες μέρες. Έφτιαξε κρυψώνες πίσω από πράγματα όπως καρότσια και στοίβες χαρτιού υγείας, ώστε το προσωπικό να μην μπορεί να τον δει όταν έκλεισε το μαγαζί για τη νύχτα. Επίσης άλλαζε τα ρούχα του καθημερινά για να μην φαίνεται ύποπτος.

Όπως θα περίμενε κανείς, έτρωγε φαγητό από το παντοπωλείο του καταστήματος και επέλεξε να φοράει πάνες για να μην τον πιάσει κανείς να πηγαίνει στην τουαλέτα.

Σε άλλο μέρος του Τέξας ένας άνδρας βρέθηκε να ζει στους αγωγούς του Walmart, αν και δεν δόθηκε καμία πληροφορία για το πόσο καιρό ήταν εκεί.

Προφανώς, πολλοί άνθρωποι έχουν μέσα στις ντουλάπες τους ρούχα αξίας εκατοντάδων ευρώ. Ίσως και μερικά παπούτσια ή συναισθηματικά αντικείμενα επίσης. Μπορεί όμως να πει κανείς με 100% βεβαιότητα ότι δεν έχει κάποιον άγνωστο να μένει εκεί μέσα;

Το 2008, μια γυναίκα στην Ιαπωνία συνελήφθη αφού έζησε για έναν ολόκληρο χρόνο σε ντουλάπα ενός ξένου. Ο ιδιοκτήτης άρχισε να υποπτεύεται ότι κάτι δεν πάει καλά όταν τρόφιμα άρχισαν να μειώνονται, γι’ αυτό και τοποθέτησε μερικές κάμερες ασφαλείας: για να παρακολουθεί το χώρο όσο ήταν έξω.

Η αστυνομία ήρθε και βρήκε όλες τις πόρτες και τα παράθυρα κλειδωμένες, όμως βρήκε τη γυναίκα κουλουριασμένη μέσα στην ντουλάπα. Είπε ότι μπήκε κρυφά στο σπίτι ένα χρόνο νωρίτερα, όταν την πόρτα ξεκλείδωτη και από τότε ζούσε εκεί μέσα.

Πίσω στο 1964 η φοιτητική στέγαση ήταν τόσο δύσκολη όσο και σήμερα, και γι’ αυτό ένας φοιτητής του Γέιλ ζούσε για επτά ολόκληρους μήνες σε φρεάτιο εξαερισμού στο σχολείο.

Ο Allan Kornfeld χρησιμοποίησε ταπετσαρία με τούβλα για να κρύψει την είσοδό του. Ζεσταινόταν τον χειμώνα με μια ηλεκτρική κουβέρτα, ενώ ο χώρος διαβίωσής του ήταν ένας άξονας αέρα που παρείχε αερισμό στα γήπεδα σκουός και είχε μόλις τέσσερα πόδια πλάτος, και 40 πόδια μήκος με οροφή 10 πόδια.

Έτρωγε στην πανεπιστημιούπολη επειδή τα δίδακτρα του κάλυπταν τα γεύματα, όμως δεν είχε αρκετά για να νοικιάσει ένα μέρος μόνος του. Είχε μια ταχυδρομική διεύθυνση εκτός πανεπιστημιούπολης και έβαζε φίλους να δεχτούν τυχόν τηλεφωνήματα για αυτόν.

Οι μονάδες αποθήκευσης υπάρχουν εδώ και χρόνια, αλλά έλαβαν μεγάλη διασημότητα στις αρχές της δεκαετίας του 2010 με εκπομπές όπως το Storage Wars. Ξαφνικά, 0ι άνθρωποι άρχισαν να τα χρησιμοποιούν ως σπίτια.

Το 2017, ένας χρήστης του Reddit γνωστός ως 007craft δήλωσε πώς μετέτρεψε μια μονάδα αποθήκευσης σε σπίτι για μερικούς μήνες. Η μηνιαία αμοιβή που έδινε ήταν μόλις 200 δολάρια, επομένως ήταν σαφώς καλύτερη από το ενοίκιο.

Είχε κρεβάτι, τηλεόραση, φρυγανιέρα, εστία μαγειρέματος, καθώς και ψυγείο.

Μια εκδοχή της ιστορίας λέει ότι ο άντρας μετακόμισε μόνος του όταν βρήκε ένα πραγματικό διαμέρισμα, ενώ η άλλη ότι τον έδιωξαν.

Κάποτε, το Veterans Stadium στη Φιλαδέλφεια ήταν ένα από τα πιο διάσημα γήπεδα επαγγελματικών σπορ στην Αμερική. Ήταν το σπίτι για τους Philadelphia Phillies και τους Philadelphia Eagles. Σύμφωνα με τον Tom Garvey, ήταν επίσης το σπίτι του.

Ο Garvey ήταν επόπτης πάρκινγκ στο στάδιο το 1979. Χωρίς οικογένεια και με λίγες ευθύνες, άρχισε να κοιμάται σε ένα αχρησιμοποίητο κτίσμα και το μετέτρεψε σε ένα διαμέρισμα, στο οποίο έζησε για περίπου τρία χρόνια.

O Michael Townsend έζησε τέσσερα χρόνια μέσα σε ένα εμπορικό κέντρο, φτιάχνοντας ένα πραγματικό δωμάτιο με τοίχους και μια βοηθητική πόρτα για πρόσβαση. Τελικά κατασκευάστηκε ένα διαμέρισμα 750 τετραγωνικών μέτρων. Είχε ακόμη και ένα πορσελάνινο ντουλάπι. Το μόνο που έλειπε ήταν το τρεχούμενο νερό, καθώς δεν μπορούσαν να εγκατασταθούν υδραυλικά, όμως επειδή βρισκόταν μέσα σε ένα εμπορικό κέντρο, δεν ήταν ποτέ μακριά από ένα μπάνιο.

Ο Michael, και οι φίλοι που τον βοήθησαν σε αυτό το εγχείρημα, είχαν σχέδια να τοποθετήσουν ξύλινα πατώματα και να χτίσουν ένα δεύτερο υπνοδωμάτιο, μεταξύ άλλων, αλλά η ασφάλεια του εμπορικού κέντρου τους κατάλαβε και τα κατέστρεψε.

Ο Townsend κατηγορήθηκε για παραβίαση και το εμπορικό κέντρο του απαγόρευσε ισόβια την είσοδο.