Δέκα προορισμοί αποκλειστικά για τολμηρούς τουρίστες
- 25/10/2013, 14:51
- SHARE
Θα ήταν υπέροχα μέρη αν δεν κινδυνεύαμε από σφαίρες, απαγωγές, ασθένειες και ραδιενέργεια. Προσφέρουν, όμως, άφθονη περιπέτεια.
Του Κώστα Φαρμάκη
Υπάρχουν οι ταξιδιώτες που αναζητούν εμπειρίες «έξω από το συνηθισμένο μονοπάτι», υπάρχουν και εκείνοι που αναζητούν την περιπέτεια με κάθε δυνατό τρόπο.
Οι δέκα προορισμοί που ακολουθούν δεν προτείνονται σε κανέναν ταξιδιωτικό οδηγό και ο μόνος λόγος για τον οποίο θα πήγαινε κανείς εκεί, είναι ως μέλος ειρηνευτικής δύναμης, γιατρός εθελοντής, δημοσιογράφος σε αποστολή ή ένοπλος μισθοφόρος.
Φυσικά, δεν αναφέρουμε προφανείς περιπτώσεις όπως η Συρία, που μαστίζεται από τον εμφύλιο, ούτε χώρες όπως η Κούβα και το Ιράν που οι Αμερικανοί θεωρούν επικίνδυνες, αλλά είναι από τις καλύτερες και πιο ασφαλείς εμπειρίες για έναν Έλληνα.
Η επιλογή έγινε με βάση την κατάταξη του φετινού Travel & Tourism Competitiveness Report του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, στοιχεία του ΟΗΕ, ταξιδιωτικές οδηγίες και τις ενεργές ένοπλες συγκρούσεις.
Αϊτή
Αν και βρίσκεται στην Καραϊβική, ένα βήμα μακριά από πολλούς τουριστικούς παραδείσους, είναι η φτωχότερη χώρα του δυτικού ημισφαιρίου. Tαλαιπωρείται εδώ και δεκαετίες από πολιτική αστάθεια και βία, ενώ οι τροπικές καταιγίδες του 2008 και ο σεισμός του 2010 άφησαν δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και ανύπαρκτες υποδομές. Το καλό κλίμα και τα πολλά αξιοθέατα, κυρίως έξω από την πρωτεύουσα, συντελούν στο ότι ο τουρισμός αρχίζει να ανακάμπτει, αλλά ο ανεξάρτητος επισκέπτης θα συναντήσει πολλές δυσκολίες.
Νιγηρία
Όσο ελκυστικό και αν φαίνεται ένα σαφάρι στις δυτικές ακτές της Αφρικής, η χώρα στην οποία έχουν απαχθεί σχεδόν 150 Δυτικοί από το 2009 μάλλον πρέπει να αποφεύγεται. Το δέλτα του ποταμού Νίγηρα, η ολοκαίνουργια πρωτεύουσα Αμπούτζα, η παραλίες του Λάγκος και τα μνημεία του Καλαμπάρ θα ήταν θαυμάσιοι προορισμοί αν στη χώρα δεν δρούσαν εγκληματικές ένοπλες ομάδες που έχουν δολοφονήσει εκατοντάδες ανθρώπους, ειδικά στα βόρεια της χώρας.
Σιουδάδ Χουάρεζ, Μεξικό
Αν βρεθείτε στο Ελ Πάσο του Τέξας, αντισταθείτε στον πειρασμό να περάσετε τα σύνορα για να πάτε στη δεύτερη στον κόσμο πόλη σε αριθμό δολοφονιών ανά κάτοικο. Στη Χουάρεζ κάνουν κουμάντο τα καρτέλ των ναρκωτικών που, ενίοτε, πολεμούν και μεταξύ τους, η πόλη είναι φτωχή και δεν έχει να προσφέρει τίποτα που δεν θα το βρείτε στην Τιχουάνα ή το Νουέβο Λαρέντο – αντίστοιχες συνοριακές πόλεις χωρίς τις σφαίρες.
Σομαλία
Το ότι δεν την ακούτε στις ειδήσεις δεν σημαίνει ότι τα πράγματα ηρέμησαν, ούτε ότι ο εμφύλιος σταμάτησε. Η χώρα που για πολλά χρόνια ήταν η μοναδική στον κόσμο χωρίς κυβέρνηση, συνεχίζει να είναι επικίνδυνη για τον επισκέπτη -ακόμα και τον πιο θαρραλέο- με συχνές απαγωγές Δυτικών, ένοπλες επιθέσεις σε ξενοδοχεία, ανύπαρκτες υποδομές και καθόλου φιλικό περιβάλλον. Για πολλούς, η πιο επικίνδυνη χώρα στον κόσμο.
Αφγανιστάν
Παρότι δεν βρίσκεται (επισήμως) σε πόλεμο εδώ και χρόνια και παρά τη γενική εντύπωση ότι στην Καμπούλ η κατάσταση είναι σχετικά ομαλή, οι συγκρούσεις συνεχίζονται καθημερινά στις περιοχές Χελμάντ και Κανταχάρ και κανείς τουρίστας που -ένας θεός ξέρει γιατί- έχει φτάσει στην πρωτεύουσα, δεν πρέπει να σκέφτεται καν να βγει έξω από τα όριά της. Επισκεφθείτε την Καμπούλ μόνο αν θέλετε να δείτε με τα μάτια σας μια πόλη να αναγεννάται κυριολεκτικά από τις στάχτες της.
Rocinha, Ρίο ντε Τζανέιρο
Η μεγαλύτερη φαβέλα της πόλης -150-300.000 κάτοικοι- απέχει ελάχιστα από τη διάσημη παραλία Ιπανέμα και είναι χτισμένη σε ένα απότομο ύψωμα στη νότια πλευρά. Δεν είναι πια παραγκούπολη, τα περισσότερα σπίτια είναι χτισμένα με τούβλα, αλλά εξακολουθεί να είναι ένα μέρος όπου το εμπόριο ναρκωτικών είναι ελεύθερο, ο νόμος σχεδόν απών και οι περισσότεροι τουρίστες περνούν με κλειστά λεωφορεία σαν να πήγαιναν σαφάρι. Επισκεφθείτε την για την εμπειρία, και για την καταπληκτική θέα, αλλά μόνο με τη συνοδεία ενός έμπιστου ντόπιου οδηγού.
Σεμιπαλατίνσκ (Σεμέι), Καζακστάν
Το πρώην κέντρο πυρηνικών δοκιμών της ΕΣΣΔ «κληρονομήθηκε» από την ασιατική χώρα μαζί με τα ραδιενεργά του απόβλητα και την ακτινοβολία από 460 βόμβες που εξερράγησαν εκεί. Καθόλου «διαφημισμένο» όπως το Τσερνομπίλ και καθόλου αποκλεισμένο όπως η Φουκουσίμα, είναι πανεύκολο να περάσει κανείς στις μολυσμένες περιοχές αφού δεν φυλάσσονται επαρκώς και η σήμανσή τους είναι ελλιπής. H πόλη αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια και η νέα γέφυρα πάνω από τον ποταμό Irtish της δίνει έναν κοσμοπολίτικο αέρα. Επισκεφθείτε την με έναν μετρητή Γκάιγκερ.
Μάλι
Από τις πιο τουριστικές χώρες της Αφρικής πριν από λίγα χρόνια, με πόλεις όπως το Τιμπουκτού να προσελκύουν «ψαγμένους» επισκέπτες και περιπετειώδεις τύπους, μετατράπηκε το 2012 σε θέατρο εμφυλίου, απαγωγών, σκληρής ισλαμιστικής «δικαιοσύνης» και απόλυτης έχθρας για τους ξένους – τουλάχιστον από τους πιο φανατικούς. Η ανακωχή που συμφωνήθηκε τον Ιούνιο του 2013 έχει αμβλύνει την κατάσταση, αλλά οι αντάρτες δεν έχουν αποδεχθεί ακόμα πλήρως την ήττα τους.
Ονδούρα
Εδώ όχι μόνο βρίσκεται η πόλη με τις περισσότερες δολοφονίες στον κόσμο -σε σχέση με τον πληθυσμό της-, το Σαν Πέδρο Σούλα, αλλά και η πρωτεύουσα Τεγκουσιγκάλπα φιγουράρει στην πέμπτη θέση του ίδιου καταλόγου, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Αναμενόμενο η χώρα να βρίσκεται στην πρώτη θέση με μεγάλη διαφορά από το δεύτερο Ελ Σαλβαδόρ. Αν πρέπει οπωσδήποτε να την επισκεφθείτε, μείνετε στο νησί Ροατάν που είναι και ασφαλές και τουριστικό.
Σιέρα Λεόνε
Οι παραλίες γύρω από την πρωτεύουσα Φριτάουν είναι πανέμορφες και ειδυλλιακές. Η παλιά αποικιακή πόλη Bonthe στο νησί Sherbro είναι σαν χρονοκάψουλα των περασμένων αιώνων. Τα χωριά της υπαίθρου είναι ονομαστά για τη φιλοξενία τους. Το πρόβλημα είναι πως η πάμφτωχη χώρα δεν έχει ακόμα συνέλθει από τον εμφύλιο που τελείωσε το 2002, οι υποδομές της έξω από τη Φριτάουν είναι ανύπαρκτες, το ασφαλές για τον επισκέπτη νερό είναι δυσεύρετο, οι τροπικές ασθένειες -όπως η ελονοσία- θερίζουν και η περίθαλψη δεν φτάνει καν το επίπεδο της βασικής. Επισκεφθείτε την έχοντας κάνει εμβόλια και έχοντας μαζί σας ιατρικές προμήθειες.