Οκτώ ιστορίες για τον τελευταίο ηγέτη της ΕΣΣΔ, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ
Ο Μιχαήλ Σεργκέγιεβιτς Γκορμπατσόφ, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 91 ετών, ήταν ο τελευταίος Πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης από το 1990 έως το 1991. Γεννήθηκε στη Ρωσία, ή την περιοχή που θα γινόταν Ρωσία, το 1931, και θεωτείται μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του 20ου αιώνα.
Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον τερματισμό του Ψυχρού Πολέμου, μιας σειράς συγκρούσεων μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών, ωστόσο, η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης έγινε η καθοριστική κληρονομιά της διακυβέρνησής του.
Στην λίστα που ακολουθεί θα δούμε οχτώ ενδιφέρουσες ιστορίες για τον τελευταίο ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης.
Πηγή: factsking
8. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης
Το 1990, αμέσως μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, του απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης, ειδικά για τη δουλειά του στην Ανατολική Ευρώπη.
Όταν ανέβηκε στην εξουσία, ο Γκορμπατσόφ, υποστήριξε ότι η Σοβιετική Ένωση έπρεπε να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις και τα όπλα της από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που δεν ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά υπό σοβιετικό έλεγχο.
Όταν οι χώρες αυτές διεκδίκησαν την ανεξαρτησία τους, ο Γκορμπατσόφ τις άφησε να φύγουν ειρηνικά.
7. Ο Γκορμπατσόφ έθεσε υποψηφιότητα χωρίς αντίπαλο για Πρόεδρος
Το 1988 ο Γκορμπατσόφ έκανε κάποιες αλλαγές στο σύνταγμα της Σοβιετικής Ένωσης. Μεταξύ αυτών των αλλαγών ήταν η δημιουργία μιας Βουλής, στην οποία ορισμένα από τα μέλη της εκλέγονταν από τον λαό. Σε αντίθεση με το κυβερνητικό όργανο που προηγήθηκε, αυτό το Κοινοβούλιο είχε πραγματική εξουσία στη διακυβέρνηση.
Το 1989 ο Γκορμπατσόφ εξελέγη Πρόεδρος του Κοινοβουλίου και κανείς άλλος δεν έθεσε υποψηφιότητα για την Προεδρία, έτσι ο Γκορμπατσόφ κέρδισε εξ ορισμού.
6. Κατείχε πολλά αξιώματα στο δρόμο του προς την κορυφή
Ένα ενδιαφέρον γεγονός για τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ είναι ότι ήταν γιος αγροτών. Το 1946 εντάχθηκε στην ένωση νέων κομμουνιστών και στη συνέχεια σπούδασε νομικά στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Ανέβηκε στις τάξεις και μέχρι το 1970 ο Γκορμπατσόφ έγινε ο πρώτος γραμματέας της περιφερειακής επιτροπής του κόμματος. Μόλις ένα χρόνο αργότερα αναβαθμίστηκε σε μέλος της κεντρικής επιτροπής.
Το 1978 ο Γκορμπατσόφ διορίστηκε γραμματέας Γεωργίας. Το 1980 έγινε μέλος του Πολιτικού Γραφείου, του οργάνου χάραξης πολιτικής της κεντρικής επιτροπής.
Το 1988 έγινε πρόεδρος του εθνικού νομοθετικού σώματος, οπότε και αναδιάρθρωσε την κυβέρνηση και εξελέγη Πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης.
5. Προσπάθησε να δώσει ώθηση στην οικονομία
Μόλις ο Γκορμπατσόφ βρέθηκε σε θέση εξουσίας προσπάθησε να ενδυναμώσει την οικονομία, αφού ο προηγούμενος ηγέτης, ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ, την άφησε να καταρρεύσει. Ο Γκορμπατσόφ ζήτησε εκσυγχρονισμένη τεχνολογία, αυξημένη παραγωγικότητα των εργαζομένων και πιο αποτελεσματική γραφειοκρατία.
Ωστόσο, αυτές οι προσαρμογές δεν προκάλεσαν σημαντικές αλλαγές, και έτσι ο Γκορμπατσόφ έπρεπε να κάνει περισσότερα. Έβαλε τη Σοβιετική Ένωση σε μια κατάσταση Glasnost, ή αλλιώς πιο “ανοιχτή”, ώστε να ήταν λιγότερο απομονωμένοι παγκοσμίως. Έτσι ξεκίνησε η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.
4. Αποδυνάμωσε τη Σοβιετική Ένωση εκ των έσω
Μαζί με την Γκλάσνοστ, ο Γκορμπατσόφ ξεκίνησε μια εκστρατεία περεστρόικα, η οποία μεταφράζεται σε «αναδιάρθρωση». Αναδιάρθρωσε την κυβέρνηση κάνοντάς την περισσότερο σαν μια δυτική δημοκρατία, με πολλούς υποψηφίους για εκλογές και μυστική ψηφοφορία.
Επέτρεψε πολύ περισσότερη αυτοέκφραση στους πολίτες του και οι δημοσιογράφοι είχαν τη δυνατότητα να ασκούν κριτική στην κυβέρνηση. Ο Γκορμπατσόφ ήταν πολύ πιο φιλικός με άλλες χώρες, ειδικά με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εργάστηκε με τον Ρόναλντ Ρίγκαν για να μειώσει την ένταση του Ψυχρού Πολέμου κάνοντας ειρηνευτικές συνομιλίες. Εντάχθηκε επίσης στο ΝΑΤΟ, έναν διεθνή οργανισμό που οι Σοβιετικοί είχαν αποκαλέσει εχθρό τους.
Ένα ενδιαφέρον γεγονός για τον Γκορμπατσόφ είναι ότι προσπάθησε επίσης να εισαγάγει κάποιες ιδέες από τη δυτική οικονομία και την ελεύθερη αγορά, αλλά αυτά τα μέτρα ήταν πολύ λιγότερο αποτελεσματικά από την κυβερνητική μεταρρύθμιση. Η κυβέρνηση δεν ήταν πρόθυμη να απελευθερώσει τον έλεγχο της οικονομίας του έθνους στους πολίτες.
3. Γκρέμισε το Τείχος μεταξύ Ανατολικού και Δυτικού Βερολίνου
Την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, η Γερμανία ήταν χωρισμένη στα δύο. Η μισή χώρα ήταν στη Σοβιετική Ένωση και η άλλη μισή δεν ήταν. Η πρωτεύουσα της Γερμανίας, το Βερολίνο, χωρίστηκε στο κέντρο από το Τείχος του Βερολίνου. Το 1990, ο Γκορμπατσόφ συμφώνησε να γκρεμίσει τελικά αυτό το τείχος, ενώνοντας ξανά τη Γερμανία, σηκώνοντας το Σιδηρούν Παραπέτασμα μεταξύ ανατολής και δύσης και τερματίζοντας συμβολικά τον Ψυχρό Πόλεμο.
2. "Άνοιξε" τον δρόμο για άλλες χώρες της ΕΣΣΔ που ήθελαν την αυτονομία τους
Μόλις ο Γκορμπατσόφ χαλάρωσε τη λαβή του στη Σοβιετική Ένωση, οι δημοκρατίες που την αποτελούσαν πήραν μια γεύση αυτονομίας. Σε δημοκρατίες όπως το Ουζμπεκιστάν και η Γεωργία υπήρξε πολλή αναταραχή μεταξύ των πολιτών, ενώ και η Λιθουανία επιχείρησε επανάσταση. Ο Γκορμπατσόφ μπορεί να ήταν πρόθυμος να τις αφήσει να αυτονομηθούν, όμως δεν ανεχόταν τις αντιδράσεις, και έτσι χρησιμοποίησε στρατιωτική δύναμη για να καταστείλει την επανάσταση. Στη συνέχεια, έγραψε τρόπους ώστε αυτές οι δημοκρατίες να αφήσουν νόμιμα, και συνταγματικά, τη Σοβιετική Ένωση. Ο Γκορμπατσόφ υποστήριξε επίσης τους ρεφορμιστές στην ανατολική Ευρώπη, και όταν αυτές οι χώρες δεν ήθελαν να είναι υπό το κομμουνιστικό καθεστώς, τους άφησε να φύγουν ειρηνικά.
Φυσικά, αυτή η απελευθέρωση εξουσίας αποσταθεροποίησε τη Σοβιετική Ένωση και η εξουσία του Γκορμπατσόφ αποδυναμώθηκε.
1. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ έθεσε υποψηφιότητα για Πρόεδρος της Ρωσίας
Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, ο Γκορμπατσόφ προσπάθησε να επιστρέψει στην εξουσία μέσω της δημοκρατικής οδού, θέτοντας υποψηφιότητα για Πρόεδρος. Ωστόσο, έχασε με πολύ άσχημο τρόπο, καθώς δεν κέρδισε ούτε το 1% των ψήφων.
